| عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
| پایه های حقوق شهروندی ( بخش اول ) | 0 | 164 | admin |
| همیشه با برنده ها بازی کن | 0 | 108 | admin |
| یک شهروند فعال در بهبود بخشیدن کیفیت زندگی شهری چه نقشی را ایفا می‌کند؟!؟ | 0 | 126 | admin |
🗯️🌱 آرمان شهر 🌱🗯️
هويت اصلي هر شهر رفتار و كردار شهروندان آن است.
با رعایت کردن و پای بندی به اصول شهروندی شهر خود را تبدیل به یک شهر ایده آل برای زندگی و گردشگری بکنید.
The main identity of every city is the behavior of its citizens
🗯️🌱 آرمان شهر 🌱🗯️
وجود شهری زیبا ، مستلزم تعاون و همکاری افراد آن جامعه است.
- همگان حق دارند آزادانه در زندگی فرهنگی جامعه مشارکت داشته باشند، از فعالیت‌های آن لذت ببرند و در منافع پیشرفت های علمی سهیم شوند.
- هر کس حق دارد از حمایت منافع معنوی و مادی آثارعلمی، فرهنگی یا هنری خود برخوردار شود.
“هر کس به عنوان عضو اجتماع، حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به وسیله مساعی ملی و همکاری بینالمللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمهی مقام و نمو آزادانهی شخصیت اوست با رعایت تشکیلات و منابع هر کشور به دست آورد.”
حقوق فرهنگي دسته‌اي از حقوق بشر است که از حق انسان به مشارکت در حيات فرهنگي جامعه، بهره‌مندي از توسعه‌هاي علمي، حفظ اخلاق و منافع اصولي در علوم، کسب دانش يا توليدات هنري، دستيابي به آموزش و حفظ هويت فرهنگي، زباني و آداب و رسوم حمايت مي‌نمايد.
تعريف اين دسته از حقوق، به آن دليل دشوار است که تعريف خود فرهنگ آسان نيست و به دليل اختلافهاي فراواني که در مورد تعريف فرهنگ و حقوق ناشي از آن وجود دارد، طبعاً مصداق هاي آن نيز مورد اختلاف خواهد بود.
با وجود اين اسناد بينالمللي تلاش کرده اند تا بر سر حداقل هايي توافق شود.
تا نیمه قرن نوزدهم، حق های اقتصادی چون حق بر مالکیت شخصی، حق انعقاد قرارداد و حق بر انتخاب شغل در بسیاری از کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی به عنوان حق های مدنی پایه تلقی میگردید. تا پایان قرن نوزدهم حق رأیی که به تدریج بر افراد بی بضاعت داده شد، این امکان را فراهم ساخت تا این حق ها افزایش یافته و از طریق سازمان ها، انجمن ها و مذاکرات دسته جمعی تکمیل گردد.
حق های اقتصادی به عنوان یکی از ابعاد حقوق شهروندی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد: حقوق مالکیت، آزادی انعقاد قرارداد و حقوق و آزادی های مربوط به کار.
حق های مربوط به کار که ناشی از انقلاب صنعتی و حاکم بر روابط کاری در جوامع صنعتی است حلقه ی واسط حقوق مالکیت و حق انعقاد قرارداد از یک سو و حقوق اجتماعی از سوی دیگر است.
پیش شرط حق های مرتبط با کار، آزادی کار است.
به این معنا که در جامعه، برخی رسوم اجتماعی مانند بردگی و کار اجباری و نظائر آن که ذاتاً با حیثیت، شأن و مقام انسان مغایرت دارند منسوخ شوند.
حق کار کردن یا حق داشتن کار در جامعه نتیجه منطقی آزادی کار است، یعنی در جامعه برای تمامی افراد حاضر و داوطلب کار کردن، کار وجود داشته باشد تا فرد بتواند به آن اشتغال پیدا نماید. البته منظور از کار در اینجا شغلیست که مناسب با حیثیت انسانی و مهارت شخص باشد.
حقوق اجتماعی در سالهای بین ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰ به یکی از اجزاء اساسی حقوق شهروندی تبدیل شد.
به طوری که از آن به عنوان “عضویت کامل در عرصه اجتماعی” یاد کرده اند و آنرا پیش شرط ادغام سیاسی میداند.
بعد اجتماعی حقوق شهروندی شامل حق هایی است برای حداقل کردن خطر و مشکلات تهدید کننده افراد از قبیل فقر ، تبعیض و محرومیت اجتماعی و نیز به حق های بلندمدت افراد بر حفظ درآمد و دسترسی به شغل، خدمات بهداشتی و به جا و مکان بر اساس نیاز اشاره دارد.
حقوق اجتماعي عمدتاً به حقوق رفاهي مربوط ميگردد.
اين حقوق شامل حمايتهاي مادي و درآمدي مانند تأمين مسكن، تأمين شغل، پرداخت حقوق و مزاياي كافي و برخورداري از حداقل دستمزد، تأمين اجتماعي در صورت بيكاري، بيماري، از كار افتادگي، پيري، بي سرپرستي، حوادث و سوانح، بر خورداري از آموزش و پرورش رايگان، برخورداري از بهداشت و درمان، مانند: برخورداري از خدمات بهداشتي و درماني و مراقبتهاي پزشكي و برخورداري از بيمه هاي درماني، حمايت هاي قضايي، مانند: حق برخورداري از وكيل و حق داد خواهي و مراجعه به دادگاه
این حق گونه دوم حقوق شهروندي است. حقوق سياسي حقوقي است كه به موجب آن، شخص دارنده ی حق ميتواند در حاكميت ملي خود شركت كند. حق حاكميت ملي ناشي از حقوق سياسي شهروندان است.
بحث از حقوق سیاسی بر چهار نوع از حقها متمرکز است: حق های سیاسی فردی، حق های سازمانی، حق های عضویت و حق تعیین سرنوشت گروهی.
حقوق و تکالیف مدنی در سه گروه دسته بندی میشوند؛ امنیت معقول و منطقی فرد، دسترسی به عدالت و آزادی وجدان
این حق ها، حق های عام و فراگیر بوده که به افراد و گروه ها امکان به چالش گرفتن و انتقاد از دولت، امکان ارائه نظر در مورد افراد و گروه های دیگر بدون مداخله دولت یا سایرین را در جامعه مدنی میدهد. به طور خلاصه حقوق مدني شامل حقوق مربوط به آزادي، حقوق مساوات و حقوق مصونيت افراد ميگردد.
در مورد رعایت حقوق شهروندی، نخست آشنایی شهروندان با قوانین و مقررات است.
قانون اساسی مهمترین قانونی ست که اصول اساسی شهروندان در آن تبیین شده است و تشکیلات و روابط بین قوای مختلف و تکالیف شهروندان و قدرت‌های عمومی و … را بیان می‌نماید، همچنین شامل قواعد کلی جنبه های حمایتی و پیگیرانه از حقوق شهروندی است.
همچنین قوانین و مقرراتی که توسط مجلس وضع و به تصویب می‌رسد مثل قانون مدنی، تجارت، مجازات اسلامی، کار، بیمه و نیز مقررات، آیین نامه‌ها، بخشنامه ها و حتی تصمیمات قضایی که شهر، شهرنشینی و شهروندان را به نحوی تحت تأثیر قرار می‌دهندهمگی جزییات تشکیل دهنده حقوق شهروندی اند.
این قوانین و مقررات جهت ایجاد شرایط مناسب برای گسترش فعالیت‌های اجتماعی و حمایت از شهروندان وضع شده است.
مثل اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی که مقرر داشته است: «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد…..آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه، در تمام سطوح و تسهیل و تعلیم آموزش عالی»
قوانین و مقرراتی که توسط مقام صالح وضع شده است و هدف آن پیشگیری از وقوع جرائم یا تخلفات و یا ممنوعیت انجام برخی از فعالیت‌ها و یا اقدامات در جامعه است.
به عنوان مثال قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل، مصوب ۱۳۷۳ که در راستای حفاظت از حقوق شهروندان در برخورداری از فرصت های شغلی است.
فعالیت‌های اجتماعی در شهر اقتضائات خاصی دارد و به جهت احتمال بروز حوادث و وقایع مختلف، مقررات خاصی برای کنترل این حوادث وضع شده است. «قانون مجازات اسلامی» از اصلی‌ترین قانون در این زمینه است.
حقوق شهروندی، حقوقی یستند که در صدد تأسیس و یا ایجاد آنها باشیم، بلکه همان حقوق ثابت نزد انسان هايي شناخته ميشود كه عنوان شهروند را با خود دارند.
سه نوع حق در ارتباط با رشد شهروندی وجود دارد: حقوق مدنی، حقوق سیاسی، حقوق اجتماعی
برخی نویسندگان از جمله گرین و جانوسکی قائل به چهار دسته از حقوق شهروندی هستند؛ حقوق مدنی، حقوق سیاسی، حقوق اجتماعی و حقوق مشارکت.
اما می توان گفت که حقوق مشارکتی در هر کدام از دسته های حقوق شهروندی وجود دارد.
اما متناسب با میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آخرین دسته بندی حقوق شهروندی به این صورت خواهد بود: حقوق مدنی و سیاسی، حقوق اجتماعی، حقوق اقتصادی، حقوق فرهنگی.
در سال ۱۷۸۹ اعلامیه حقوق بشر و شهروندی، و قانون اساسی فرانسه در سال ۱۷۹۱ در روند شناسایی و تحکیم حقوق شهروندی بسیار تاثیرگذار بود، برای نخستین بار قدرت تصمیم گیری به مردم انتقال یافت، رعیت شاه تبدیل به شهروند شدند و دارای حقوق و تعهدات اجتماعی شدند.
پذیرش اعلامیه حقوق بشر توسط مجمع عمومی سازمان ملل و تصویب کنوانسیون حفاظت از حقوق بشر و آزادی های بنیادین ، کم کم حقوق شهروندی را در اذهان همه نهادینه کرد.
شهروندی در اصل بر مبنای انسانیت مشترک و نه بر اساس برخی ضوابط نسبتاً عام همانند جنس یا تعلقات مذهبی قابل دسترسی است.
اما شهروندی معمولاً به همه افراد بزرگسال واجد شرایط که درون صلاحیت ملی زندگی می‌کنند تسری نمی یابد.
دولت های مدرن نمیتوانند واقعاً شهروندی را فراگیر سازند، با این حال ادعای انجام آن را دارند.
تکلیف یک رکن مهم نظریه کلاسیک شهروندی است، این تکلیف هم مربوط به دولت است به عنوان نماد قدرت، و هم مربوط به اجتماع است که از شهروندان تشکیل یافته است. از آنجا که دولت، حقوق شهروندی را حفظ و تأمین خواهد نمود؛ و قانون اساسی نیز کارکردی در جهت برقراری توازن میان قدرت هیأت حاکم و حقوق و آزادی های اساسی شهروندان دارد، بنابراین میتوان حقوق شهروندی را تکالیف و وظایف دولت در برابر اعضایش نامید. در قوانین اساسی این تکالیف و محدودیت ها ممکن است به شکل واضح، با ذکر عباراتی چون “دولت موظف است…” مشخص شود.
تکالیف شهروندان را نیز میتوان به رسمی و غیر رسمی تقسیم کرد. وظایفی چون خدمت وظیفه سربازی، پرداخت مالیات و آموزش اجباری را از تکالیف رسمی یک شهروند میدانند. اما مواردی چون شهروند خوب بودن، مسئول بودن، شهروند مطیع قانون بودن، رأی دادن، مشارکت در جامعه مدنی و… از تکالیف غیر رسمی محسوب میشوند.
همیشه با برنده ها بازی کن
شاید نتونی ببری
اما راه بردن رو یاد میگیری
اول: عضویت و وضعیت
عضویت شاید گسترده ترین و عامترین رکن شهروندی باشد. شهروند بودن به معنای عضو یک جامعهی سیاسی بودن است شهروندی پاره ای از حقوق و مزایا و مجموعه تکالیف و مسئولیت ها و نیز مشارکت را بهدنبال دارد. در دولت ملی مدرن، عضویت رسمی شهروند معمولاً بر اساس جنس، وضعیت شغلی و اعتقادات مذهبی محدود میگردد. اما تبعیض بر مبنای قومیت و کشور مبدأ امر متداولیست.
برخی از ویژگیهای خاص شهروندی به عنوان وضعیت هم می‌تواند با واژهی مصطلح “وضعیت” مطرح شود.
شهروندی مدرن، شکلی از شهروندی وضعیت و شأن محور است. این وضعیت نه قابل تحصیل و نه به صورت اختیاری قابل کسب است، این وضعیت مبتنی بر محل تولد یا یا وضعیت شهروند و تابعیت والدین است. ازینرو وضعیت حقوقی به فردی اشاره دارد که دولت او را به عنوان شهروند میشناسد و مبنای رسمی حقوق و مسئولیت آن فرد در رابطه با دولت میباشد.
در این خصوص، ملیت/ تابعیت به عنوان یک خط فاصل بین شهروند و بیگانه مطرح میگردد. این دولت است که در مورد فرآیند اعطای تابعیت تصمیم میگیرد. رابطه با یک جامعهی سیاسی، شرط ضروری شهروندی و وفاداری به دولت امر مهمی است.
🆔@shahrvandi_homa
نقش مشارکت شهروندان در حفظ حقوق شهروندی چیست؟
گذشتگان می‌گفتند «حق گرفتنی است، نه دادنی.» بر این اساس، اگر شهروندان برای دفاع از حقوق شهروندی خود، از آن حقوق آگاهی داشته باشند و بر رسیدن به حقوق شهروندی خود پافشاری کنند، دولت چه در معنی قوه مجریه و چه در معنی حاکمیت، ناچار به تمکین و انجام دادن توقعات شهروندان می‌شود، ولی اگر شهروندان در حفظ حقوق شهروندی خود و کسب آگاهی درباره این حقوق کوتاهی انجام دهند، دولت هم در این زمینه دچار قصور و تقصیر می‌شود. بنابراین، نقش شهروندان در حفظ و صیانت از حقوق شهروندی یک امر ضروری است.
شهروندان می‌توانند در مباحثی چون کاهش جرایم، بازسازی و تامین مسکن، آموزش و فرهنگ‌سازی حقوق شهروندی و حفظ و رعایت بهداشت و نظافت پیرامون شهری خود و حل و فصل بعضی مسائل اجتماعی دیگر مؤثر باشند. در ضمن، با راه‌های گوناگونی همچون مراجعه به دادگاه و مراجع قضایی نیز می‌توانند با مشکلات و معضلات اجتماعی برخورد کنند.
🆔@shahrvandi_homa
یک شهروند زمانی می‌تواند در بهبود بخشیدن کیفیت زندگی شهری خود مفید باشد که از حقوق شهروندی خود اطلاع داشته باشد تا در ارائه داوطلبانه خدمات عمومی ایفای نقش کند و با آموزش حقوق شهروندی به دیگران به شکل‌گیری اجتماعات فعال و توانمند کمک کند. شهروندان فقط تا زمانی که از حقوق شهروندی خود آگاهی داشته باشند می‌توانند افرادی را که در پی نقض قوانین شهری و حقوق شهروندی هستند، به رعایت حقوق شهروندی و قوانین شهری وادار کنند.
🆔@shahrvandi_homa
دولت در برابر شهروندان خود تعهداتی دارد که باید به آنها عمل کند. حفظ کرامت انسانی، ارتباط با مردم، تلاش برای آبادانی، حمایت از اقشار آسیب‌پذیر جامعه، افزایش سطح درآمد و رفاه مردم، گردش سرمایه و جلوگیری از انباشت آن، تخصیص عادلانه منابع و امکانات و رعایت اولویت‌ها، برقراری امنیت و ایجاد نظم و انضباط اداری و همچنین صیانت از حقوق فردی، همگی از تعهدات دولت در قبال شهروندان است. بنابراین، دولت در مقابل شهروندان مسئولیت‌های بسیار پراهمیت و مهمی بر عهده دارد که اگر این مسئولیت‌ها درست اجرا شوند، شهروندان هم برای انجام دادن مسئولیت‌های خود تلاش بیشتری می‌کنند.
🆔@shahrvandi_homa
هر شهروندی مجموعه‌ای از حقوق و تکالیف دارد. تکالیف هر شخص به مسئولیت‌های شهروندی او مرتبط می‌شود. این مسئولیت‌ها و تکالیف در جنبه‌های گوناگونی می‌تواند مصونیت داشته باشد. بخشی از تکالیف، تکالیف فردی هستند و به خود فرد ارتباط پیدا می‌کند، مانند حفظ نظافت محیط پیرامون و رعایت قوانین شهری. بخشی دیگر هم به تکالیف اجتماعی افراد مربوط است، یعنی چون یک فرد در یک کشور زندگی می‌کند، نسبت به جامعه پیرامونی خودش طبق مسئولیت‌ها و تکالیفی که برعهده دارد باید عمل کند و باید به گونه‌ای باشد که دچار نقض اجتماعی نشود. این مسئولیت‌ها شامل کمک به افراد نیازمند و سالمندان، رعایت حقوق شهروندی و رعایت عدالت اجتماعی می‌شود.
🆔@shahrvandi_homa
مسئولیت اجتماعی از پژوهش های اخلاق کسب و کار می باشد که به نقش و عملکرد شرکتها در اجتماع می پردازد. مسئولیت اجتماعی مجموعه ای از تعهدات و وظایف است که شرکت می بایست در جهت حفظ ، مراقبت و کمک به جامعه ای که در آن فعالیت می کند ، انجام دهد.
در تعریفی واضح تر این گونه نیز می توان بیان کرد که مسئولیت اجتماعی فعالیت هایی است که پیش برنده سود و منفعت اجتماعی بوده و فراتر از منافع سازمان و آن چیزی است که قانون بایسته داشته است .
مطالبه و درخواست از سازمان ها برای رفتار و عملی مسئولانه در قبال جامعه ، موضوعی است که امروزه و با توجه به گسترش روزافزون اثرگذاری آن ها بر یعنی اقتصاد، جامعه و محیط زیست، در دهه های پایانی قرن بیستم شدت گرفته و منجر به این شده که مفهومی تحت عنوان مسئولیت اجتماعی سازمانها یا CSR در دنیای مدیریت ظهور پیدا کند . بر خلاف نگاه سنتی به مدیریت و کسب و کار، سازمان ها دیگر فقط در مقابل سهامداران شان مسئول نبوده و نباید فقط به افزایش سود کوتاه مدت سهامداران خود بیاندیشند. بدین ترتیب انتظار می رود سازمان ها که در ارتباط با ذینفعان دیگری نیز هستند ، خواسته های مشروع آن ها را هم مورد لحاظ قرار دهند.
🆔@shahrvandi_homa
توضیح دادن مفهوم شهروندی و تعریف حقوق شهروندی کار آسانی نیست زیرا هر کشوری شهروندان خود را طبق قانون اساسی‌اش تعریف می‌کند و قانون اساسی کشورهای مختلف، پایه و اساس بسیار متفاوتی دارد. علاوه بر این، مفهوم شهروندی می‌تواند از زوایای مختلفی از جمله دیدگاه تاریخی، فلسفی، حقوقی و جامعه‌شناختی بررسی شود.
مفهوم شهروندی را میتوان به این شکل تعریف کرد: «شهروندی رابطه‌ای بین فرد و حکومت است که در آن فرد به کشورش اعلام وفاداری می‌کند و در عوض حق محافظت شدن و امنیت دارد». شهروندی به معنی به دست آوردن آزادی‌هایی در قبال انجام مسئولیت‌های مشخص است.
شهروندان حقوق، وظایف و مسئولیت‌های مشخصی دارند که وجه تمایز بین آنها و افراد خارجی است. افراد خارجی شامل تعریف حقوق شهروندی نمی‌شوند و همان‌طور که از مزایای آن بهره‌مند نمی‌شوند، وظیفه انجام مسئولیت‌های آن را نیز ندارند. معمولا حقوق سیاسی مانند حق رای دادن یا فعالیت سیاسی ذیل تعریف حقوق شهروندی شمرده میشوند. در عوض، وفاداری، پرداخت مالیات و خدمت نظامی (معمولا در قالب خدمت سربازی) جزو وظایف یک شهروند هستند.
یکی دیگر از راه‌های تعریف حقوق شهروندی این است که آن را شکلی از تابعیت ملی با امتیازات بیشتر توصیف می‌کنند. این تعریف گسترده‌تر نشان‌دهنده روابط خاصی بین فرد و حکومت است که لزوما به معنی حقوق سیاسی نیست اما رعایت حقوق شهروندی دیگر را تضمین می‌کند. تابعیت همچنین نشان‌دهنده رابطه‌ای بین حکومت و موجوداتی بجز افراد است از جمله شرکتها، کشتی‌ها و هواپیماها.
🙌 همه باهم یک نه محکم به نفرت 🙌
⚠️❗ کلمات می‌توانند سلاح باشند ❗⚠️
نقش کلمات را در اجتماع و زندگی روزمره خود دست کم نگیرید.
با احترام گذاشتن به حقوق شهروندی و مدنی یکدیگر دنیایی بدون نفرت و جنگ به ارمغان بیاورید.
یک نه محکم به نفرت بگویید.
.
.
🆔@shahrvandi_homa
سالیان سال ما شاهد انواع بی احترامی ها و خشونت مسئولین نظام آموزشی نسبت به کودکان بوده ایم.
نظام آموزشی جدید نسبت به قبل تغییرات فراوانی کرده است، منتها هنوز در خیلی از مناطق شاهد بی احترامی ها و حتی کتک زدن دانش آموزان توسط معلمین و مسئولین ذی ربط هستیم.
البته بیشتر این مسائل داخل مدارس دولتی اتفاق میافتد و مدارس غیرانتتفاعی نسبت به پولی که میگیرن احترام هم نشون میدن که میشه حتی اینو یه فاجعه دونست، احترام پولی!!!!
